Afscheid van een vriend

Kiekeboew lezer!

Vergeef me dat het eventjes stil rond mij bleek te zijn, maar ik had dan ook iets te verwerken.
De chocopot, onze dierbare Nutella-chocopot is AL LEEG! Ja inderdaad, en we hebben nog 2 maanden voor de boeg! Dus heb ik mij de laatste dagen bezig gehouden met het zoeken naar een evenwaardige chocopasta.

Jullie moeten nu ook weer niet gaan denken dat ik een ware choco-verslaafde ben en met een lepelchoco zit te eten ofzo. Maar ik heb zo de indruk dat het brood van hier niet zo energiek is. Of je er nu 5 of 10 eet, je voelt je vaak nog evenveel appelflap als ervoor. Bijgevolg zitten wij hier als vieruurtje en als dessertje 's avonds bij de koffie nog een 'booke met choco' te eten om op krachten te komen. Maar vooraleer ik jullie voorstel aan de nieuwe choco, wil ik het graag even stil maken om met mij de ode aan de nutella chocopot te delen.....

Liefste nutella-pot
jij was voor ons de afgelopen weken hotter dan hot.

jij was ons stukje België, jij was ons stukje thuis
maar je restje is zelfs niet meer genoeg voor een muis

Jij vulde de leegte in onze maag
en dan stopten we even met ons geklaag
Want je moet weten
die echt typische tjsechische kost, vinden wij niet te vreten

Je was houdbaar tot 31 maart 2009
En door jou ging mijn valies meer wegen
Helaas heb ik je niet zolang kunnen bewaren
jij bent gewoon te lekker, ik kan het het niet anders verklaren
Nu ben je leeg, ik vind het maar een triest zicht
En teleurgesteld schroefde ik gisteren jouw dekseltje dicht

Voor ik met jou naar de glasbol zal rennen
moet ik je wel eerst iets bekennen
Ik heb een tsjechische nep-versie van jou gekocht

Maar geloof me, echt waar!
In februari staat er thuis vast echte Nutella voor me klaar!



Beste lezer, ik voel me wel degelijk nog heel goed. Maar soms heeft een mens al eens zin om iets zots te doen, zoals een gedicht te schrijven over een chocopot

Ciao
Mieke
& Margaux

1month further

Dag maatjes!

Ok, eerst willen we jullie eens heel oprecht bedanken..elke dag kijken we uit naar het moment dat we een reactie krijgen op al ons avonturen..kwestie te weten of we nog goed bezig zijn. Wanneer er een berichtje van jullie blijkt te staan, zijn we dan ook super blij! Bedankt.

Net terug van de universiteit en de winkel, Margaux hier. Ok, de oude garde van Brno spant dus samen vandaag tegen me! Je hoort het goed...

'Een ware aanslag':

Loop ik lekker te kuieren in het regenachtige, heel heel drukke stadscentrum; Krijg ik daar verdorie de ene na de andere paraplu pardoes in het oog.

Ze vonden het namelijk leuk 1 voor 1 als ik net passeerde hun metersbrede regenscherm eens goed open te laten schieten. 'K Voelde me als in een computerspelletje. Oei daar is weer eentje: duiken naar onder, hup naar links, uitwijken naar rechts. Zelfs even hier wandelen in het centrum blijkt al een avontuur. :-).. Dit enkel maar om de blog te vullen natuurlijk ;-).

Maar pas op, toch heb ik nog een bewijs dat die oude inwoners iets tegen me hebben. Mieke en ik hadden van bij het begin al niet zo een hoge dunk van hen. Pas op he, alle respect voor oudere mensen hoor!!

Maar zijn we eens vriendelijk en lachen we naar hen of zeggen we goeiedag dan krijge we een zuur gezicht als antwoord. Of staan we onze plaats af op de bus en tram en tonen we hen dat ze gerust daar kunnen gaan zitten. Dan gaan ze met een air gaan zitten van ' ja tuurlijk moet ik hier zitten, hup aan de kant ' en krijg je er nog duw bij. :-)Pfoee.. zo even een frustratie uitgesproken.

Na mijn regenschermenoorlog, stap ik terug op de tram. Begint er daar toch geen opoe tegen mij te praten zeker? Ik onmiddellijk met een smile nono" I can't speak czech."

Maar margaux, je onderschat de bevolking hier. Wij die dachten dat enkel een klein deel jonge mensen hier engels spreken... Oh nee, deze opoe beweest het tegendeel.

,,no problem" zei hij... ''UNK, dacht ik''... '' Is this tram 1"vervolgde hij. Ik lachtte en zei ja. Leuk, 'een Engelse sprekende heer' dacht ik... Ik schat hem al heel eind in 80.
Na onze korte babbel lachtte hij continu, hij kloptte op mijn schouder en wreef over mijn arm. Ok dacht ik, allemaal goed en wel maar den dezen hier gaat stapje verder gaan staan.

Hoe wantrouwig kan een mens zijn he?

Maar hij liet mijn vluchtpoging niet toe!: Hij nam mijn boodschappen uit mijn hand. Hij zat namelijk neer en zo hoefde ik ze niet te dragen al rechtstaande.

"hei hei, wat ben je hier van plan dacht ik"... Er gaat er hier eentje met mijn boodschappen aan de haal. Eerst charmeren, en dan gauw tomaatjes stelen. Hmm wat een doorzichtige zet van hem ...Mijn reactie:

Ok, tactisch spelen margaux en even paar dingen checken. Zo kan ik namelijk snel te weten komen wie er zou winnen in het geval ik een achtervolging moet inzetten. De naam van mijn missie zou luiden: ' actie: Save the tomatoes '. ( verse tomaatjes gekocht deze ochtend, die dus nu in zijn handen waren terecht gekomen )

Check 1: Heeft hij een wandelstok? Resultaat: Positief ( ok, 1 punt voor mij, ik moet sneller kunnen lopen dan dat )

Check 2: Hoe is zijn zicht? Resultaat: Negatief (hij draag geen bril en hij reageert wanneer ik naar hem kijk, 1punt voor hem)

Check 3: Hoe is het weer buiten? Resultaat: ' vies ' (hmm... gelijkstand, ook ik ben geen hardloper als het buiten glad is van de regen)

Check 4: Hoe is snel is zijn reactievermogen? Resultaat negatief ( hij reageert pas na 2 minuten als iemand hem iets vraagt. Het is dus mogelijk hem snel te misleiden om mijn dierbare tomaatjes terug te krijgen ).

"PING".... Daar is het moment, Hij gaat afstappen.

OK: een achterdochtige margaux houdt zich klaar... De strijdlust komt boven, mijn sluwe trucken borrelen op ... En....

->Ik krijg een lieve lach en een schouderklopje waarna ik gewoon braafjes mijn zakje boodschappen terug krijg!.... Pfff margaux, heb eens wat meer vertrouwen in de mensen!

Maar toch.. Het was eens een leuke manier om het tramritje wat spannender te maken. :-)

Na een tramrit vol knipogen en lachjes, bleef hij nog staan op het perron tot ik weer vertrok en zwaaide me uitgebreid uit.

Conclusie: Ik lig hier verdorie gewoon nog goed in de markt! ( ok, als ik ooit daarmee stoef, zal ik nooit de leeftijdsgroep van mijn fans erbij vertellen ).

Dag belgjes!

We beginnen met te zeggen.. We missen jullie, we missen de sfeer, we missen jullie lach en jullie omhelzingen... Kortom we zijn meester geworden in het aftellen. Aftellen tot de vakantie, aftellen tot er bezoek komt... Ja, het moest er eens van komen.

Dit wil niet zeggen dat we ons niet amuseren... De zware momenten worden wel degelijk gecompenseerd! Zo maakten we er zaterdagavond een gezellig boel van...

Een studente die samen werktte met Margaux nodigde ons uit voor een 'womennight'. We stelden ons er de meest hilarische dingen bij voor. Wat we namelijk al wisten was dat het dus enkel voor vrouwen was, dat iedereen zelfgebakken zoets zou meebrengen en dat er cadeautjes zouden worden uitgedeeld. Het klonk als een avond voor de boerinnenbond, bovendien zou het in een kerk doorgaan!...

We dachten er even over na:

Hmm.. We konden best wat bezinning gebruiken, plus na al onze stoten hier misschien tijd om te biechten? En als we heel eerlijk zijn: Zoetigheid én cadeautjes... Zeg eerlijk, beste dames onder jullie, wie kan dit weerstaan? Wij alvast niet. Dus vol moed trokken we er heen... én wat bleek: het werd een leuke avond.

Vol studenten, van alle oorsprong... en vooral Engelstalig! Er werd gezongen, spelletjes gespeeld, geknabbeld... We hebben er enorm van genoten. Eigenlijk was het een beetje een vroeg kerstfeest. Op het einde was er een spel waarbij we allen gingen samen zitten. Iedereen moest een cijfertje trekken... In die volgorde mocht je een cadeautje kiezen. Het leuke was: Vond je dat je cadeautje toch niet zo super was nadat je het opende? -> Dan ruilde je het in met iemand anders die reeds zijn pakje had geopend... Hihi, dat zorgde af en toe voor womenfights.

Nu, diegene die het cijfer 1 trok, moest dus als eerste iets kiezen PLUS die dame mocht nadat iedereen zijn pakje had geopend, met iedereen die zij maar wou haar cadeautje inwisselen. Rara, wie trok nummer 1? inderdaad, één van de belgen: Mieke Criquielion. :-)

Nadat ze eerst een sexy handtasje had, ruilde ze het helemaal op het einde in voor.... Ohja, jullie weten het al: chocolade. Ze is onverbeterlijk.

Eigenlijk waren er nog heel veel echt mooie dingen waarvoor ze haar pakje kon inruilen. Maar natuurlijk, waren die mensen die het bezaten er al wat aan gehecht. Mieke heeft altijd haar hart op de goede plaats dus wou lief blijven en koos voor iets eenvoudig ( maar voor ons: heel waardevol ):chocolade. Iedereen slaakte een diepe zucht toen bleek dat ze hun beminde cadeautje kunnen houden... Resultaat: Mieke kreeg als bedanking het overblijvende pakje waardoor ze lekker fris ruikt in de douche.

Kerstsfeer? Een mens krijgt er geen genoeg van. Daarom trokken we een dagje later naar de kerstmarkt. Gezellig! Absoluut, zonder twijfel:.. Blij dat we dit hebben gezien. Sfeer opgesnoven, lekkere geurkaarsjes- peperkoekenharten, veel schapenvelletjes,.. en mensen in traditionele klederdracht... Ook de plaatstelijke specialiteit passeerde ons niet: aardappeltjes, spek en zuurkool.

Zo, mieke is nu volop aan het werken. Margaux gaat vannacht een duik nemen in het werk.
We denken aan jullie! En proberen jullie niet te missen...( Proberen!)

bisou,

mieke en margaux

-zie hierbij een filmpje van gezang ( ok, ik nam net het valse op, maar toch... :-) hihi het hoort bij de sfeer )

-Als tweede ook fotootjes van kerstmarkt op zondagavond en de sfeer op zaterdag bij de dames.