Hoi daar!
Een leuke kerst achter de rug? En en prettig oudejaar in het vooruitzicht? Wij hopen het alvast voor U. Hierbij dan ook een spetterend 2009 gewenst, van harte!
Vandaag, maandagavond, kijken we terug op een tweedaagse in het wondermooie Praag. Het zorgde voor veel bewondering.. Wat een gebouwen, wat een pracht..
Wij vertrokken zondag in de vroege ochtend. Toen was het -6°, maar de spanning om eindelijk te ontsnappen aan Brno en vooral om Daan en Bram te zien ( Belgische vrienden ) verwarmde ons hartje. ( als dat niet mooi klinkt ).
We deden er 2 uurtjes half over met de bus. Een erg comfortabele reis.. radio, dvd, warme drank inbegrepen... We klaagden niet.
Bram en Daan waren reeds in Praag. Bij aankomst hadden wij dus een missie: We moesten uit het Tsjechische volkje twee belgen zien te pikken. Dit leek bij aanvang moeilijk... Maar nee hoor, binnen de kortste keren konden we genieten van een stevige belgische!! knuffel.
Onmiddellijk gingen wij met de metro het centrum verkennen. Natuurlijk zagen we het allereerst de kerstkraampjes, later ook een magnifieke kerstboom. Hierbij hoorde ook het proeven van een tsjechische specialiteit. Ik heb het over een zoetigheidje. De erg zoete deeg is een lange streng die ze op een rol bakken. Zo krijg je als het ware een beker die bestaat uit koek. Smullen maar. Na deze oppepper konden we de tocht aanvatten.
We haalden onze jeugdige ziel boven en trotseerden de koude! Rasechte toeristen waren wij: muts, sjaal en fototoestel in de aanslag.
Ook ' een stadkaart ' behoorde bij aanvang tot onze attributen, maar dit duurde niet zolang.
'We zien wel waar we uitkomen ' werd dus al gauw onze spirit.
.. En waar kwamen we dan uit?? Oké, we bekennen, dit was vrij vaak in een brasserie met een koffie in de hand.. En eigenlijk, nee, we schamen er ons niet voor: Ook de innerlijke mens gesterkt worden!
Maar om het hier een beetje hoogstaand, cultureel te houden... Onze tocht leidde ons allereerst naar "Vltava". Dit is de rivier die door Praag stroomt en eigenlijk ook voor een deel het oude en het nieuwe stadsgedeelte met elkaar verbindt. Dit gegeven zorgt voor een stad met prachtige bruggen. Nadat we er enkele voorbij wandelden, waagden we het om het water over te steken. Na nog even een klim te begaan, kwamen bij prachtige kerken en adembenemende architectuur. Het was duiken van links naar rechts om aan alle fotoflitsen van andere toeristen te ontkomen. Ook het fototoestel van ons mie stond geen moment stil.. Dit zorgde voor het vastleggen van prachtige herinneringen.
De avond die volgde was er alweer eentje om te koesteren...
Mieke en Margaux houden zo al een eindje een lijstje in gedachten bij waarop gerechtjes prijken die we hier echt wel missen. Eentje ervan was pure fastfood. Pure studentkost, maar o zo lekker : Pizza. Een tweede was lasagne ( kwestie in de italiaanse sfeer te blijven ).
Dit gezegd zijnde is het dus duidelijk wat de tweede missie van de dag was : Find this food!
En als een vrouw met iets in haar hoofd zit, zit het niet in haar tenen ( of hoe klinkt die spreuk eignelijk?? Zit ik er hier totaal naast? :-) )... Jullie weten waarschijnlijk wel wat we bedoelen.
De lasagne kwam die dag als eerste aan bod.
Nadien bezochten we het hardrockcafé en speelden als verbetenen tot in de late uurtjes Yathzee. Mieke was de winnaar van dienst... Respect!
Een ( hard! ) bedje wachtte op ons die nacht. We waren erg moe en hadden best veel te verwerken. De ene verwerkt zijn dingen door ze op te schrijven ( de blog ), de andere door eens goed te slapen, of een laatste optie: alles wat op de lever ligt, eruit gooien. Mieke heeft hier de gewoonte dit laatste nogal letterlijk te nemen. Zelf tijdens de slaap kan ze er maar niet genoeg van krijgen...: van haar verhalen te delen. Ook vannacht bleef margaux dus niet gespaard van nachtelijke praatsessies. ( no offences mieke! praten in je slaap heeft echt wel zijn charmes!).
Een nieuwe dag startte met... Een chocomelksen... inderdaad. Na een lekker ontbijt trokken we naar het hotel van de jongens ( erg dicht bij, dus dit was erg handig ). Opnieuw doken we de stad in. Het leuke is dat er zo veel kleine straatjes en hoekjes zijn dat je telkens wel op iets nieuws botst, en er telkens wel iets is wat je kan bewonderen. Wat er ook op het menu stond voor vandaag waren 'souvenirs'.
Op elke hoek van de straat vind je er baboucka's : de kleine houten poppetjes die in elkaar passen. Er kwamen er dus ook enkelen ( na een grondige selectie ) in ons bezit.
Om ook onze 'pizza'wens in vervulling te laten gaan bezochten we als afsluiter 'Giovanni's'.. Een gezellig restaurantje in een hoekje waar we onze buikjes rond aten. Dit was tevens het afscheidsmoment omdat Bram en Daan ons daarna verlieten om ons geliefde land opnieuw te gaan opzoeken. Het werd een moment van... Heel eerlijk? 'Ontroering'. Op en top. Toen we de taxi zagen wegrijden, knipoogden we even naar elkaar en wisten we dat we het best gingen redden. Hoofd omhoog, borst vooruit en opnieuw verder gaan op ons pad door Tsjechie...
Wij genoten nog even onder ons tweetjes van de mooie stad en kwamen opnieuw in ons stulpje aan rond achten. Er stonden mieke een heel pak kerstkaartjes te wachten, dit maakte het afscheid vandaag in praag een gans pak draaglijker ( bedankt! ).
Het waren dagen met een lach en een traan. Ook vierden we eigenlijk een beetje het midden van ons tsjechisch avontuur. We zitten al in de helft namelijk!
Eventjes zeggen: Margaux haar mond stond geen minuut stil: Citytrip, prachtige kerstsfeer, en belgische vrienden... geef toe : een mens zou van minder. Hierbij toch eventjes een sorry ;-). En niet te vergeten: Mannen, wij hebben ervan genoten!
Wij konden onszelf geen mooiere kerst toewensen. Serieus, Elk moment is ons dierbaar. En dit avontuur zal ons vast en zeker sterken om er hier nog eens een stevige lap op te geven.
Dikke knuffel van ons beide, ^
Mieke en margaux x
1
2 
3 
4 
5
