zaterdag 22 november 2008
vrijdag 21 november 2008
Always look at the bright sight of life.....
Hellow hellow darlings!
Vandaag had Mieke een zeer leuke, aangename shift. Ze heeft namelijk haar eerste bevalling kunnen doen in Tsjechië. Eindelijk! Na twee weken uitvoerig observeren, werd het toch tijd om zelf ook maar eens het woord bij de daad te voeren.
Toen het moment van de bevalling vandaag naderde, vroeg ik aan de vroedvrouw of ik de bevalling mocht doen. Zij moest er op haar beurt dan weer een gynaecoloog bij halen omdat ze mij niet begreep..... En neen ik praatte niet onduidelijk, maar ze kennen hier gewoon amper Engels! Jaja, ik dacht bij mezelf, als die vent dat ook nog eens niet verstaat sta'k nog altijd nergens....
Maar bon, ik vroeg met een very-smiley face: Can I please do the delivery? Die vent keek me aan alsof hij het in Keulen zag donderen. Meteen werd ik onderworpen aan een kort kruisverhoor. Are you sure? How many deliveries already? All by yourself? Do you really want to do this?.......
Ik dacht bij mezelf, als die nu nog een halve minuut zo blijft doorgaan, durf ik al niet meer he! Maar alé, ik kon dan toch mijn 'positie' innemen. Ik moest mijn best doen om niet te beven want die gynaecoloog bleef maar argwanend kijken en hield elke beweging die ik deed nauwlettend in het oog. Om 14u50 werd Dominiká dan geboren!
Ge ziet maar! 't Is daarom niet altijd de patiënt die moeilijk doet!
De baaldag van woensdag is na vandaag zo goed als gecompenseerd! Veel hangt ook af van de vroedvrouw waarmee we moeten samenwerken. Sommigen kunnen geen Engels, maar doen hun best om een gesprek aan te knopen, anderen doen het helaas omgekeerd. Maar bon, we hebben nu toch mooi een uitnodiging van een vroedvrouw op zak. Morgenavond is er ergens in een pub in het centrum een optreden en ze zou het heel fijn vinden moesten we een keertje langs gaan....
Vandaag had Mieke een zeer leuke, aangename shift. Ze heeft namelijk haar eerste bevalling kunnen doen in Tsjechië. Eindelijk! Na twee weken uitvoerig observeren, werd het toch tijd om zelf ook maar eens het woord bij de daad te voeren.
Toen het moment van de bevalling vandaag naderde, vroeg ik aan de vroedvrouw of ik de bevalling mocht doen. Zij moest er op haar beurt dan weer een gynaecoloog bij halen omdat ze mij niet begreep..... En neen ik praatte niet onduidelijk, maar ze kennen hier gewoon amper Engels! Jaja, ik dacht bij mezelf, als die vent dat ook nog eens niet verstaat sta'k nog altijd nergens....
Maar bon, ik vroeg met een very-smiley face: Can I please do the delivery? Die vent keek me aan alsof hij het in Keulen zag donderen. Meteen werd ik onderworpen aan een kort kruisverhoor. Are you sure? How many deliveries already? All by yourself? Do you really want to do this?.......
Ik dacht bij mezelf, als die nu nog een halve minuut zo blijft doorgaan, durf ik al niet meer he! Maar alé, ik kon dan toch mijn 'positie' innemen. Ik moest mijn best doen om niet te beven want die gynaecoloog bleef maar argwanend kijken en hield elke beweging die ik deed nauwlettend in het oog. Om 14u50 werd Dominiká dan geboren!
Ge ziet maar! 't Is daarom niet altijd de patiënt die moeilijk doet!
De baaldag van woensdag is na vandaag zo goed als gecompenseerd! Veel hangt ook af van de vroedvrouw waarmee we moeten samenwerken. Sommigen kunnen geen Engels, maar doen hun best om een gesprek aan te knopen, anderen doen het helaas omgekeerd. Maar bon, we hebben nu toch mooi een uitnodiging van een vroedvrouw op zak. Morgenavond is er ergens in een pub in het centrum een optreden en ze zou het heel fijn vinden moesten we een keertje langs gaan....
dinsdag 18 november 2008
maandag 17 november 2008
Ook hieraan ontsnappen we niet... wasjes, plasjes. Dit wordt dus een uitzicht om aan te wennen. ons verblijf vol natte was!! Alles moest eraan geloven: bureau, badkamer, keuken, kasten,.. Xx
Ondanks dat mieke het meest heeft ge-
streken, gaat margaux op foto met de pluimen lopen... Hierbij: Dank je mieke!
UIt het leveng gegrepen... Het rare leven
Dag maatjes die chocolade a volonte hebben, frieten kunnen eten, deftig wasjes kunnen draaien, zalige douchekes nemen, geluidloos kunnen slapen, voor tv kunnen hangen, belgische pintjes kunnen drinken, mogelijkheid hebben uitgebreid te koken,..... pffoeee
Excuse us, dat moest er even uit. Nee, we zijn niet gefrusteerd... Een mens moet gewoon eens zijn ding kwijt ;-). We beginnen met: We leven nog, en zien er nog altijd gezonder uit dan de tsjechen ( zit dus goed ).
Gisteren hadden we een vrij dagje... Zalig genieten, super gezellig. In de stad valt de kerstsfeer al op te snuiven.. Mooi shoppingcentrum! Girllzzzzzz time dus gister en you bet we enjoyed it. Goed afgesloten met heerlijk potje koken! We zijn weer twee brokken vol energie. Inderdaad, zware combinatie he: Mieke en Margaux met extra energie... Troost jullie, we zitten een paar landjes verwijderd van jullie :-).
Vandaag ging leven gewoon door: werken werken... Maar beiden met een positief gevoel aangekomen, dus we lachen nog steeds.
We brengen nogal wat tijd door op de tram.. Een mens zou daarvan gaan bezinnen. Nu, op één van die momenten, raapten we zo eens alle kennis samen die we reeds van de tsjechische bevolking oppikten. Vergeef het ons, het is nog niet veel... Maar we hebben toch al enkele typische trekjes kunnen verzamelen!
Ziehier wat we er al van snappen van dat volkje:
-Er MOET iets aan de hand zijn met de organisatie van de tandheelkunde in dit land. NIEMAND lacht namelijk... bah.
-Niet vriendelijk... MAAR het moet gezegd. Ze zijn galant. Dit heeft ons Margaux aan den lijve ondervonden deze avond. Voor de zoveelste keer wilden de schoenen namelijk niet mee en zwiepte ze ( erg elegant ) weg op straat. En ja hoor, net als in een filmpke; Passeert er daar nu toch geen Tsjech net in de omgekeerde richting. Je hoort het al, ik val recht in die armen, en hij vangt me met volle kracht op. schaam me dood! Wat een timing denk ik achteraf. Ik denk dat ik zo 50 keer sorry sorry sorry heb gezegd. En wie er het meest bloosde? ... Hard to say. Maar twas een giechelmoment waard. Lag deze val nu aan de schoenen of aan lompheid? Laten we zeggen, dat we het houden op het eerste... kwestie beetje positief te blijven;-).
Een tweede vb. van 'hun galant zijn' zijn dus de zitjes op de bus die we eerder beschreven. Twee, drie rijen waarop gehandicapten kunnen zitten... en neeeeee durf er niet plaats te gaan nemen zoals ons mieke want dan krijg je zo een typisch tsjechisch gezichtje ( zie kenmerk 1 ).
Dit voorbeeld brengt ons onmiddellijk bij het derde punt...
-Ze hebben hun principes..
Ok, geef ons nog even tijd om dit te verklaren, maar als we ergens lopen durven we gewoon niks verkeerd te doen. Het lijkt alsof het allemaal zo juist en strikt moet zijn! Zo zei mieke nog gistere, ik heb het gevoel dat ik hier zelfs niet durf te gapen in het openbaar. Hmm... Strange.. Zou het nu aan al die bewakingsventjes liggen die om elke hoek loeren? Big brother is watching you mieke.
-Ook vonden we al een vierde karaktertrek...
Kom niet naar Tsjechië om te onstsnappen aan de Playboys. Ik heb het over fluiten op straat naar voorbij wandelend vrouwelijk wild ( Ik besef wel degelijk dat ik net dé unieke, schitterende creatie van een vrouw even gedegradeerd heb tot wild... Maar het was tijdelijk en voor een goed doel;-) ). Het is blijkbaar een internationaal gebaar..Met dat verschil dat je hier niet es die mannen terug op hun plaats kunt zetten.
-Het zijn anti-bourgondiërs. Ja, daar schrik je als verwende vlaming wel van terug. Elke dag moeten jullie het aanhoren mensen, maar hetzij zo... De waarheid moet gezegd worden. Middag pauze??? wat is dat... Die mannen werke gewoon door. Af en toe zie je er eentje naar een hapke grijpen... koekske hier, appel daar. Maar lunch? No way, een verspilling van de tijd! Pfff... Daar gaat dus het lekker bakje koffie met je zalig gesmeerde bokes waar je al gans de voormiddag naar zit te verlangen.
Ik denk dat dit argument volstaat... voor aanvullend bewijsmateriaal, zie vorige berichten zou ik zeggen. En heb je geen zin om ook die te lezen? Ok, een samenvatting: het eten is flets, smaakloos, vies en vitamineloos. ( Dat doet dus echt deugd dat eens te kunnen zeggen! ontlading. )
-En is het ook nog nodig te zeggen dat ze er verdorie ongezond uit zien. Dit treffend laatste kenmerk willen we gewoon nog eens aanbrengen.
-Het zijn echte modefreaks. Niemand kan tippen aan de overheerlijke lange witte sokjes met sexy sandalekes eronder... rraauw.
Wordt vervolgd hopen we.
Vandaag kwam ik op de bus de plaats ' hollandja' tegen. Onder ons gezegd... Zou je het daar niet van krijgen. Ok, er wordt gezegd ' die hollanders, je komt ze overal tegen '.. Maar in Tsjechië of all places?? Ongelofelijk. Maar ook willen we graag hierbij onze diepe hartepijn delen. Alsof ' hollandja' nog niet erg genoeg was, bevond er zich een frituur!! Ons mieke smacht zowaar naar een goeie friet. Nadat we de hoop hadden opgegeven in verband met het vinden van een frituur komen we er nota bene één tegen bij de hollanders... Dat doet pijn! Daar gaat de belgische trots.
Excuse us, dat moest er even uit. Nee, we zijn niet gefrusteerd... Een mens moet gewoon eens zijn ding kwijt ;-). We beginnen met: We leven nog, en zien er nog altijd gezonder uit dan de tsjechen ( zit dus goed ).
Gisteren hadden we een vrij dagje... Zalig genieten, super gezellig. In de stad valt de kerstsfeer al op te snuiven.. Mooi shoppingcentrum! Girllzzzzzz time dus gister en you bet we enjoyed it. Goed afgesloten met heerlijk potje koken! We zijn weer twee brokken vol energie. Inderdaad, zware combinatie he: Mieke en Margaux met extra energie... Troost jullie, we zitten een paar landjes verwijderd van jullie :-).
Vandaag ging leven gewoon door: werken werken... Maar beiden met een positief gevoel aangekomen, dus we lachen nog steeds.
We brengen nogal wat tijd door op de tram.. Een mens zou daarvan gaan bezinnen. Nu, op één van die momenten, raapten we zo eens alle kennis samen die we reeds van de tsjechische bevolking oppikten. Vergeef het ons, het is nog niet veel... Maar we hebben toch al enkele typische trekjes kunnen verzamelen!
Ziehier wat we er al van snappen van dat volkje:
-Er MOET iets aan de hand zijn met de organisatie van de tandheelkunde in dit land. NIEMAND lacht namelijk... bah.
-Niet vriendelijk... MAAR het moet gezegd. Ze zijn galant. Dit heeft ons Margaux aan den lijve ondervonden deze avond. Voor de zoveelste keer wilden de schoenen namelijk niet mee en zwiepte ze ( erg elegant ) weg op straat. En ja hoor, net als in een filmpke; Passeert er daar nu toch geen Tsjech net in de omgekeerde richting. Je hoort het al, ik val recht in die armen, en hij vangt me met volle kracht op. schaam me dood! Wat een timing denk ik achteraf. Ik denk dat ik zo 50 keer sorry sorry sorry heb gezegd. En wie er het meest bloosde? ... Hard to say. Maar twas een giechelmoment waard. Lag deze val nu aan de schoenen of aan lompheid? Laten we zeggen, dat we het houden op het eerste... kwestie beetje positief te blijven;-).
Een tweede vb. van 'hun galant zijn' zijn dus de zitjes op de bus die we eerder beschreven. Twee, drie rijen waarop gehandicapten kunnen zitten... en neeeeee durf er niet plaats te gaan nemen zoals ons mieke want dan krijg je zo een typisch tsjechisch gezichtje ( zie kenmerk 1 ).
Dit voorbeeld brengt ons onmiddellijk bij het derde punt...
-Ze hebben hun principes..
Ok, geef ons nog even tijd om dit te verklaren, maar als we ergens lopen durven we gewoon niks verkeerd te doen. Het lijkt alsof het allemaal zo juist en strikt moet zijn! Zo zei mieke nog gistere, ik heb het gevoel dat ik hier zelfs niet durf te gapen in het openbaar. Hmm... Strange.. Zou het nu aan al die bewakingsventjes liggen die om elke hoek loeren? Big brother is watching you mieke.
-Ook vonden we al een vierde karaktertrek...
Kom niet naar Tsjechië om te onstsnappen aan de Playboys. Ik heb het over fluiten op straat naar voorbij wandelend vrouwelijk wild ( Ik besef wel degelijk dat ik net dé unieke, schitterende creatie van een vrouw even gedegradeerd heb tot wild... Maar het was tijdelijk en voor een goed doel;-) ). Het is blijkbaar een internationaal gebaar..Met dat verschil dat je hier niet es die mannen terug op hun plaats kunt zetten.
-Het zijn anti-bourgondiërs. Ja, daar schrik je als verwende vlaming wel van terug. Elke dag moeten jullie het aanhoren mensen, maar hetzij zo... De waarheid moet gezegd worden. Middag pauze??? wat is dat... Die mannen werke gewoon door. Af en toe zie je er eentje naar een hapke grijpen... koekske hier, appel daar. Maar lunch? No way, een verspilling van de tijd! Pfff... Daar gaat dus het lekker bakje koffie met je zalig gesmeerde bokes waar je al gans de voormiddag naar zit te verlangen.
Ik denk dat dit argument volstaat... voor aanvullend bewijsmateriaal, zie vorige berichten zou ik zeggen. En heb je geen zin om ook die te lezen? Ok, een samenvatting: het eten is flets, smaakloos, vies en vitamineloos. ( Dat doet dus echt deugd dat eens te kunnen zeggen! ontlading. )
-En is het ook nog nodig te zeggen dat ze er verdorie ongezond uit zien. Dit treffend laatste kenmerk willen we gewoon nog eens aanbrengen.
-Het zijn echte modefreaks. Niemand kan tippen aan de overheerlijke lange witte sokjes met sexy sandalekes eronder... rraauw.
Wordt vervolgd hopen we.
Vandaag kwam ik op de bus de plaats ' hollandja' tegen. Onder ons gezegd... Zou je het daar niet van krijgen. Ok, er wordt gezegd ' die hollanders, je komt ze overal tegen '.. Maar in Tsjechië of all places?? Ongelofelijk. Maar ook willen we graag hierbij onze diepe hartepijn delen. Alsof ' hollandja' nog niet erg genoeg was, bevond er zich een frituur!! Ons mieke smacht zowaar naar een goeie friet. Nadat we de hoop hadden opgegeven in verband met het vinden van een frituur komen we er nota bene één tegen bij de hollanders... Dat doet pijn! Daar gaat de belgische trots.
zondag 16 november 2008
Ahoi Belgie!
Uitslapen op zondag zat er vandaag voor Mieke niet in. Om 6u rinkelde de wekker voor het eerst....Ik haat vroeg opstaan, vandaar dat ik meer wekkers moet zetten! Het werk vandaag viel goed mee. Tijdens mijn shift zijn er 6 dames bevallen en dan moet je weten dat dagen van 10 bevallingen hier normaal zijn! :-) Terwijl het in België vaak met zo'n aantal al eens in het honderd draait. Maarja, ik België hebben we wel meer taken en dat mis ik wel een beetje. Hier zijn we er enkel om dames in arbeid te begeleiden en hun kind veilig en wel op de wereld helpen te brengen.
Je zal me niet meteen met veel lof over het tsjechisch eten horen spreken, maar het moet gezegd zijn; het 'dessertje' dat dagelijks in de keuken in een grote pot voor het nemen staat, is verdorie enorm lekker. En eigelijk denk ik dat het gewoon griesmeelpuddig is, maar dan strooien ze er hier nog iets soortgelijk als Nesquikpoeder over en vervolgens een 1 minuutje in de microgolfoven. Try it out, zou'k zo zeggen! Ik kan er alleszins dagelijks van smullen! :-)
En als't niet zou lukken, stuur je maar een berichtje naar SOS Mieke, die komt dan wel eens langs in de loop van februari....!
Man man man, die misverstanden blijven hier ook maar duren he, maar nu ligt het niet aan ons hoor. Ik denk eerder dat het een spraakgebrek is van die Tsjechen. Mieke kunnen ze hier dus niet uitspreken. Tot vrijdag noemden ze mij nog 'Mikkie', maar vandaag was het al 'Maïkie'. Overmorgen misschien 'Makkie'?
Zoals onze goede traditionele zaterdagavonden in België, hebben we gisteren naar een aflevering van FC De kampioenen uit de oude doos gekeken. Een geluk bestaat er zoiets als YouTube!
En nadien werd het Margaux eventjes te veel na haar zware werkdag van gisteren en begint ze me plots aan te vallen.
Zonet ook voor het eerst onze was gedaan. En nu zou je onze kamer eens moeten zien. 't Shirts, pulls, onderbroeken en sokken hangen op alle mogelijke plekjes omhoog.
Uitslapen op zondag zat er vandaag voor Mieke niet in. Om 6u rinkelde de wekker voor het eerst....Ik haat vroeg opstaan, vandaar dat ik meer wekkers moet zetten! Het werk vandaag viel goed mee. Tijdens mijn shift zijn er 6 dames bevallen en dan moet je weten dat dagen van 10 bevallingen hier normaal zijn! :-) Terwijl het in België vaak met zo'n aantal al eens in het honderd draait. Maarja, ik België hebben we wel meer taken en dat mis ik wel een beetje. Hier zijn we er enkel om dames in arbeid te begeleiden en hun kind veilig en wel op de wereld helpen te brengen.
Je zal me niet meteen met veel lof over het tsjechisch eten horen spreken, maar het moet gezegd zijn; het 'dessertje' dat dagelijks in de keuken in een grote pot voor het nemen staat, is verdorie enorm lekker. En eigelijk denk ik dat het gewoon griesmeelpuddig is, maar dan strooien ze er hier nog iets soortgelijk als Nesquikpoeder over en vervolgens een 1 minuutje in de microgolfoven. Try it out, zou'k zo zeggen! Ik kan er alleszins dagelijks van smullen! :-)
En als't niet zou lukken, stuur je maar een berichtje naar SOS Mieke, die komt dan wel eens langs in de loop van februari....!
Man man man, die misverstanden blijven hier ook maar duren he, maar nu ligt het niet aan ons hoor. Ik denk eerder dat het een spraakgebrek is van die Tsjechen. Mieke kunnen ze hier dus niet uitspreken. Tot vrijdag noemden ze mij nog 'Mikkie', maar vandaag was het al 'Maïkie'. Overmorgen misschien 'Makkie'?
Zoals onze goede traditionele zaterdagavonden in België, hebben we gisteren naar een aflevering van FC De kampioenen uit de oude doos gekeken. Een geluk bestaat er zoiets als YouTube!
En nadien werd het Margaux eventjes te veel na haar zware werkdag van gisteren en begint ze me plots aan te vallen.
Zonet ook voor het eerst onze was gedaan. En nu zou je onze kamer eens moeten zien. 't Shirts, pulls, onderbroeken en sokken hangen op alle mogelijke plekjes omhoog.
Abonneren op:
Reacties (Atom)
