De kerstavond van gisteren was er één zoals nooit tevoren. En dit is wel degelijk in positieve zin bedoeld!
Toch hadden we dit vooraf niet gedacht, want na een babbel met familie leek een gevoel van eenzaamheid onze kamer binnen te sluipen. In België was iedereen namelijk volop bezig met de voorbereidingen van het kerstdiner en wij, wij waren maar een beetje aan het strijken.
Om onszelf een echt kerstgevoel te verzekeren, en ook omdat we niet vroeg in bed wilden kruipen, namen we nog vlug de tram om uit te zoeken of er ergens een middernachtmis was. Op de tram zaten we zo goed als alleen en ook in het centrum leek wel een bom gevallen te zijn. Als 2 hopelozen liepen wij daar in dat stad, maar toen we te horen kregen dat er wel degelijk een middernacht mis was, waren we al lang zo hopeloos niet meer.
Terug in ons 'huisje' begonnen we aan de voorbereidingen van ons kerstmaal. Nu ja, 'kerstmaal', het staat alleszins al vast, dit was vast ons soberste kerstmaal ooit:
Ravioli uit blik à la Heinz gepresenteerd met een stukje lichtbruin brood en een mespuntje gezouten boter
Kaarsjes en kerstlichtjes, een prachtig gedekte tafel met ons luxe-servies en kerstmuziek die afspeelde vanop You-tube bracht ons in echte kerststemming. Geen kerst zonder cadeautje uiteraard. Rarara wat zou hier kunnen inzitten?!!! Wel nog eventjes wachten tot aan de koffie!!
Aangezien ons menu maar uit 2 gangen bestond, hoefden we dus niet lang te wachten. Alhoewel dat dacht Mieke, maar Margaux wilde niet zomaar haar cadeautje afgeven. Neeneen, mevrouw wilde er zo nodig een opdrachtje aan vasthangen: wie het langst op één been kon blijven staan, mocht als eerste haar pakje openen. Dat leek Margaux plots een beetje te eenvoudig en plot
s mocht er ook niet meer gelachen worden.... Jaja dat hebben we allebei 15 seconden kunnen uithouden.....Jullie moeten ook wel weten.... we zitten hier nu al anderhalve maand en het lijkt wel of we mekaar door en door kennen. Zo zeggen we vaak spontaan hetzelfde op hetzelfde moment, hebben we dezelfde ideeën over die vreemde toestanden hier ... En ja wat dacht je nu? Inderdaad, we lijken ook al voor mekaar dezelfde cadeau's te kopen.
Verwondering alom du
s, toen Mieke zag dat zij een 'honingmasker' kreeg, want ook zij had dit voor Margaux gekocht en wel degelijk ook met honing. En er was nog meer! Margaux kreeg lippenbalsem met vanillesmaak en Mieke kreeg zogezegd ook lippenbalsem met vanillesmaak. Alé, dat was toch Margaux's bedoeling, maar toen ze thuis kwam zag ze dat het parfum-creme was.....We vragen ons af waar dit ooit zal eindigen.
Het toppunt van de avond was absoluut onze playback vertoning. Wij willen alvast vermelden dat wij als auteurs van deze filmpjes hoge prijzen zullen vragen, voor diegenen die in het bezit willen zijn van dit historisch stukje filmmateriaal (voor binnen enkele jaartjes dan) Zij die hier misbruik durven maken, zullen zich moeten verantwoorden en zullen een 'straf' krijgen opgelegd van Margaux en Mieke in hoogst eigen persoon.... (Hopelijk klinkt dit een beetje bedreigend :D :D)Na dit zottekesspel was het ondertussen ook wel tijd geworden om naar de middernachtmis te vertrekken.
Goed ingeduffeld en met ons theelichtje op zak trokken we dan richting kerk.
Ziezow, dit was zo'n beetje ons 'Kerstverhaal 2008'. Het was een bijzondere kerst voor ons dit jaar, maar daarom niet minder mooi. We wilden er het beste van maken en zijn ervan overtuigd dat we in ons opzet zijn geslaagd.Wij willen ook iedereen al eens bedanken voor de mooie kerstkaartjes die we toegestuurd kregen vanuit België. De afgelopen maanden zijn we pas gaan beseffen hoeveel waarde en betekenis zo'n kaartje of briefje wel heeft! Eerst is er de verwondering omdat we post hebben gekregen en vervolgens gaat een gevoel van warmte door ons heen bij het lezen van jullie hartverwarmende tekst....
Veel liefs,
Mieke & Margaux
