Soms heb je van die nachten dat er niets te beleven valt en de tijd langzaam voorbij kruipt. Maar dan heb je er ook zoals de afgelopen nacht waarbij je de benen van onder je lijf lijkt te loopt....
Soms vraag je jezelf dan wel eens af of heel Tsjechië hier gewoon niet komt bevallen. Zo hebben afgelopen nacht 7 kindekens het 'nacht-licht' gezien. Het waren soms momenten van stress, maar eens die kleine op moeders buik ligt en je hoort hem schreien, valt een grote druk van je schouders.
Heb ik nog straffe toeren meegemaakt? Hmm effe denken.
Misschien vorige week, toen ik de monitor moest aanleggen. De patiënte bleek zogezegd zwanger te zijn van een tweeling. Bon, de vroedvrouw, stuurt mij naar daar en ik begin daar maar te zoeken naar de harstlag van beide baby'tjes. Die 'eerste' hartslag had ik vlug gevonden, maar die 'tweede'...... tssssss...... Na tien minuten komt die vroedvrouw toch eens kijken waar ik bleef. Ik stond bijna te trillen op mijn benen als ik zou moeten zeggen dat ik al geen monitor meer kon aanleggen. Maar bon, jullie hebben het vast al 3 zinnen door. Die madam bleek dus helemaal geen tweeling te verwachten...... Keep on smiling !!!!! Achteraf lach je er natuurlijk goed mee, maar je vraagt je natuurlijk wel af wat er om gaat in de gedachten van die patiënte....
Ondertussen is het al december en mogen jullie binnen enkele dagen de kerstboom terug van onder het stof halen. Helaas kan ik ons mama dit jaar niet helpen met het decoreren van haar christmastree.... Voor zulke taakjes ben ik thuis zeer enthousiast :D, dus ik dacht dat ik het dit jaar ging moeten missen. Maar neen, vrijdag heb ik de kerstboom mogen versieren in het ziekenhuis.... Jippie!! Mijn dag kon al niet meer stuk!
Stiekem kijken we toch wel al uit naar kerstmis(vooral ik dan) waardoor ik haast vergeet dat er eerst nog een andere Heilige moet gevierd worden. Sinterklaas, weliswaar!Zonet zijn we naar het postkantoor geweest, want daar lag een 'geheim' pakje op Margaux te wachten. En wat bleek; Die lieve goede Sint is ons niet vergeten, ook al zijn we het land in deze dagen van feest, sneeuw en snoep ontvlucht! Beste moeke van Margaux, hartelijk dank voor al het lekkers.
Ciao
Mieke
& Margaux
4 opmerkingen:
Hello smoschter lip
Koester de vriendschap tussen jullie beiden en de glimlach komt dan van zelf
den brusselaar
hallo meiden daar
Eindelijk nog eens een moment gevonden om jullie blogavonturen te lezen.
Hier op het thuisfront zijn ze nogal koortsachtig in de weer om het bezoek in Tjechië voor te bereiden. We vinden het wel jammer dat we niet mee kunnen, maar met ons twee kleine pagadders is het niet echt haalbaar.
Enne... de sint is inderdaad in het land. Mattias en Laurien hebben hem zaterdag voor het eerst dit jaar ontmoet. Geen enkel traantje, geen baardje trek, flink op de schoot en cadeautje blij ontvangen... en dat terwijl ons Laurien eigenlijk wel ziek was!
Geniet nog maar van die wondere momenten, als mama van twee kindjes kan ik alleen maar bevestigen dat dit een wonder is!
Veel moed nog.
Veel mooie momenten nog!
We duimen voor jullie allebei!
kan je nog iets overlaten? voor ons...
dag meisje,
hoe ,ist er mee?
net lekker gegeten bij je mama
een hele dikke knuffel
my.
Een reactie posten