First day

Dag Belgjes!
Eerste dag!! Margaux vol goede bedoelingen, maar mist toch telkens net het doel. Zo zijn we gisteren netjes alle uren van de bussen enzo gaan overschrijven van de haltes. Ook waren we goed geïnformeerd wie welke verbindingen moest nemen. Met andere woorden... Goed voorbereid! Maar toch ...
Nadat Margaux halfuurtje op bus zat, voelde ze dat er toch iets niet klopte. Inderdaad! Verkeerde richting aan het uitgaan! Dus Tsjechisch woordenboekje en het woordje 'ziekenhuis' aangeduidt aan iemand ( geen knappe tsjech! Het was een vrouw deze keer ;-) ). Om kort te houden: Afgestapt, bus in andere richting en deftig te laat! Maar het kon geen kwaad.
Ik moest bij het aankomen zelf een halfuurtje wachten op de vroedvrouw. Ook toen ik op de bus belde naar het ziekenhuis om mijn stunt mede te delen, hoorde ik: ' it's totally normal' met een gulle lach erbij. Heb je dat goed gelezen??? -> Ze vonden mijn gestuntel 'normaal'!
Zie je wel: Ik heb een voordeel gevonden hier in dit raar land: Inwoners die houden van mijn gesukkel. Believe me: Dit is uitzonderlijk

Het was samengevat een leuke dag voor Margaux:
Je zult er niet raar van op kijken als die verkeerde bus, niet de enige misstap was die ik zette :-). Wanneer je plots moet vertrouwen op uw gebarentaal en geen enkele zin van de tsjechen kunt ontleden... Ja, dan ben je gedoemd stoten tegen te komen.
Zo ging ik naar een kamer om een kalmeringspil te geven aan iemand. Dit was net voor een operatie, ze mogen dus niet eten of drinken. Meer dan 1ml water voor de pil te slikken mag niet.
Nu, water is tsjechisch is voda, uitgesprokan als woddà. Nu die belgische blonde komt op een kamer, heel voorbeeldig en netjes tot ze heel trots haar eerste tjeschische woordje aller tijden uitspreekt. "You can take this pill, with a little little bit of vodka". Ja hoor margaux, vodka.. goed bezig denk je dan. Maar aan andere kant.. hihi "it makes your day". Ik kan geen betere manier verzinnen waardoor zowel de patiënt als jij lacht wanneer je de kamer verlaat!

De opvang was super voor me. Wat gebarentaal niet kan doen! Het is heus niet altijd eenvoudig om je niet te kunnen uitdrukken aan vroedvrouw, patient,etc... Maar je voelt je welkom! En dat hadden we nodig!
Maar mannekes, wat missen we jullie!!!! Waar ik eerst aan denk? naast jullie allemaal en Fleau ->chocolade... En ik denk dat er hier nog zo eentje loopt, niet mieke?? ;-)

Ja inderdaad! Eergisteren liepen we in de Tesco (grootwarenhuis) en ik zei nog tegen Margaux dat ik niet meteen zin had in koekjes of chocolade en liever een beetje geld spaarde...Heb ik me dat al beklaagd! Het staat in dikke vette letters op ons boodschappenlijstje voor de komende dagen.
Mijn eerste dag viel wel mee. Een beetje zoals elke eerste nieuwe stagedag eigelijk. Voortdurend meelopen met een vroedvrouw zelfs voor de onozelste dingen en op de duur weet je niet meer of je nu moet meegaan of niet. Toch heb ik vandaag al twee bevallingen kunnen bijwonen. En ja, het gaat er natuurlijk anders aan toe dan in België. Wanneer de zwangerschap en arbeid zijn verlopen zonder problemen wordt de baring geleid door de vroedvrouw. En de gynaecoloog, als die er is, staat er gewoon bij.
Bij de eerste zorgen aan het kindje wordt hier wel iets heel vreemds gedaan. Ik kon het de eerste keer amper geloven. Eerst wordt een wattenstaafje, vooraf gedrenkt in blauwe inkt, aan de papa gegeven. De vader schrijft dan met de huidvriendelijke inkt, vermoed ik, de achternaam op het dijbeen van het kind. Vervolgens krijgt het kind ook een identificatienummer en deze nummer wordt ook nog eens extra geschreven op de arm van de moeder en het kind.

Maar bon ik ga hier afsluiten want ik heb reuzehonger! Vandaag koken we voor het eerste zelf, want na die smakeloze drets van gisteren vertrouw ik die tsjechische keuken niet meer. Dus vandaag op het menu: aardappeltjes met kip en tomaatjes. Hmmm mjammie


Bisou!

Margaux en Mieke