We Are Family...

Dierbare lezers,

Ondertussen weeral een eindje dat ik iets van me heb laten horen. Dat heeft alles te maken met 'the family' die afgezakt is naar hier. Louis Louise moest maar 5 dagen wachten, want nu we eens bezoek hadden, gingen we er alles, maar dan ook alles uithalen om zoveel mogelijk tijd met hen door te brengen.

Ook al denken wij hier liever vooruit en zijn we al volop bezig met het aftellen ( slechts 3 weken meer te gaan), toch ga ik graag nog één keer een weekje terug in de tijd om mijn verhaal te starten.

Donderdag 8 Januari

Vol van enthousiasme ontwaakte ik 's morgens want vandaag zou de familie arriveren. Een langverwacht moment, voor hen, maar ook voor ons! Hun aankomst was voorzien om 12u10 , maar de winterse buien in België besloten daar maar een stokje voor te steken. Uiteindelijk kon ik hen met open armen ontvangen omstreeks 18u op de luchthaven in Brno. Onze aankomst destijds verliep niet echt van een leien dakje, maar ook zij hadden te maken met alles behalve positieve start. De helft was namelijk hun bagage kwijt. Met een dubbel gevoel vertrokken we dan maar richting hotel. Ik werd er haast groen van jaloezie toen ik zag in wat voor een mooie kamers zij mochten overnachten in vergelijking met ons kleine kamertje hier . Het was ondertussen al laat geworden en iedereen wilde hetzelfde: eten en daarna slapen! 'Doodop' waren ze, maar ik ook.

Vrijdag 9 januari

Ik stuurde de familie op verkenning in de stad, want Margaux en ik moesten allebei nog een dagje werken. Beiden keken we echter uit naar de avond, want dan stonden ons 4 dagen vakantie te wachten die we konden doorbrengen met vlaamssprekenden. Ik begon de avond met een rondleiding in ons stulpje! Nuja rondleiding, als je 2 stappen hebt gezet, heb je in feite alles gezien, maar bon 't is het idee hé;D. Ons kamertje hier zat op slag 'boemvol' en Margaux werd bij aankomst van haar werk een beetje overrompeld met die luidruchtige bende van me.
Hun conclusie: op foto lijkt onze kamer groter dan ze werkelijk is!
Toen ieders maagje terug begon te grommen, vertrokken we richting hotel. Na 2 maanden denk je hier alles te hebben meegemaakt, maar neen. We zaten nog geen 300 meter op de tram als die plots stopt te midden van de rit. De trambestuurder zijn shift zat er blijkbaar op en legde daarom maar zijn tram stil . En ik al maar 2 maand stoefen omtrent het goed georganiseerd openbaar vervoer hier en dan lappen ze mij zoiets. Gelukkig stond er een nieuwe tram klaar en konden we de rit gewoon verder zetten. Dag 2 zat er bijna op en bij het avondeten maakten we plannen voor de volgende dag. Want ja, je raadt het vast nooit! Wij zijn (terug) een dagje naar Praag geweest!

Zaterdag 10 januari

Normaal gezien vinden wij opstaan om 6u 's morgens een echte marteling, maar voor een uitstap nemen we er dat zonder gezeur bij! Om half zeven vertrok de bus en rond negen uur arriveerden wij in Praag. Het was er terug zeer frisjes en ons eerste doel was een 'goeie sjat weirme kaffé' in de coffee heaven. Na deze dosis caffeïne waren we met z'n allen klaar om de stad te verkennen, 't is te zeggen; totdat we terug een gezellig warm caffeetje tegenkwamen :D! Het was nog geen twee weken geleden dat wij er voor het eerste waren geweest en we deden bijgevolg op sommige momenten een beetje dienst al GPS. (We kunnen ons misschien wel aanbieden om de weg in te spreken in de GPS'en van de toekomst: For Dutch : choose Mieke & Margaux. Dat zal ongetwijfeld iets unieks opleveren met het nodige gegiechel erbij!!!)

We hebben ongeveer dezelfde plekjes met hen bezocht als 2 weken geleden met Daan en Bram. Helaas was het nu maar voor 1 dagje, maar we hebben er alles uitgehaald wat we konden. Het was een mooie en vooral ook koude dag. Zij die zeggen dat Praag één van de mooiste Europese steden is, krijgen ook mijn bevestiging. Wij kunnen het zelfs vergelijken: Praag met en zonder sneeuw! Mijn volgende doel, Praag bezoeken in de lente of zomer! :D Dat is voor binnen een paar jaar als ik eventjes een 'heimwee' gevoel zal hebben naar Tsjechië.

Zondag 11 januari

Vandaag bleven we in Brno. De stad heeft zelf namelijk ook enkele toeristische troeven waaronder Burcht Spilberk. Het is er zeer groot en we hebben er dan ook de hele dag doorgebracht. In de 'kelder' werden de foltertechnieken van zoveel eeuwen terug voorgesteld. Best wel gruwelijke toestanden toen. Mensen levend vast metselen in de muur enzo.... Het moet een vreselijke tijd zijn geweest.

Maandag 12 januari

Nooit durven denken dat ik mijn verjaardag zou vieren in Wenen. We reisden naar de Oostenrijkse hoofdstad in ware Kuifjes' stijl. ( Die typische treinen met verschillende hokjes)
We dachten de koude wel gehad te hebben de afgelopen 4 dagen, maar neen het kon dus nog erger. En dat was het ook. Het was er verschrikkelijk koud. Maar goed, geen probleem hé, wij passen ons wel aan! Dat wordt nog meer tussenstops houden voor een warme koffie, thee of chocomelk. Voor nonkel André viel het blijkbaar allemaal wel

goed mee, hij kon zich steeds 'verwarmen' aan een fris pintje :-)! In de namiddag maakten we een wandeling in de Hofburg. Dit is een 'wijk' met reusachtige statische, mooie architecturale gebouwen ten tijde van Habsburgers. Echt de moeite waard om te zien.
Oostenrijk is welstellender dan Tsjechië en dat merkten we algauw aan de prijzen. Besluit: Tsjechië is momenteel nog goedkoop en heeft absoluut mooie steden om te bezichtigen. ( Ik kan maar een beetje reclame maken he, misschien kan ik sommige lezers onder jullie wel overtuigen)

Dinsdag 13 januari

Vandaag kwam een einde aan de fijne tijd van de afgelopen dagen. In de voormiddag zijn met z'n allen het shoppingcenter onveilig gaan maken en om 14h vertrokken we dan richting luchthaven. Vooraf deed het me niet veel, maar toen ik mijn bus moest halen, overviel mij toch een moment van emoties. De wil om mee te gaan naar België, naar de rest van de familie, naar Filos en naar de vrienden is oneindig groot, maar ik moet nog 4 weken wachten. 's Avonds viel ik een beetje in een leeg gat. Ik was gewend geraakt aan het gevoel om gezellig met z'n 1O-en rond de tafel te zitten en over vanalles en nog wat na te praten en te zeveren. En nu was het keiharde realiteit. Terug met z'n tweeën aan ons veel te kleine en veel te lage tafeltje! :D Ochja, de volgende dag zal wel beter zijn en dat was het ook! Terug in het werkritme en dan vergeet je het gemis.

Als een mens zich amuseert gaat de tijd veel te vlug vooruit en dat is nog maar eens gebleken. Ik heb een ongelofelijke tijd gehad in die 5 dagen en Margaux ook. Wij zijn hen dankbaar dat ze dit willen hebben doen voor ons en de deal was dat ik hen trakteer op mossels met friet in de zomer!

Bij deze ook een bedankje aan alle

nonkels, tantes, neven en nichten voor de verjaardagswensen en de vele tekeningen. Het wordt hier zoeken om hen allemaal een plaatsje te kunnen geven.